Het uitreiken van het kind naar zijn ouders is een natuurlijke behoefte en noodzakelijk. Erbij horen, in verbinding zijn, is een noodzaak van levensbelang. Ieder kind ‘weet’ instinctief dat het zich moet hechten omdat hij/zij het anders simpelweg niet overleeft. Het kind vraagt gezien te worden, vastgehouden, opgetild en aangeraakt te worden. Het vraagt om contact, verbinding en verzorgd te worden door uit te reiken. Letterlijk de handjes uit te reiken naar de ouders/ verzorgers: “Til me op, neem me mee, draag me, ben bij me, houd me vast, help me enz”  Familieopstellingen maken oa zichtbaar waar deze uitreiking onderbroken is, niet gezien of begrepen, niet beantwoord of een onbetrouwe reactie teweeg heeft gebracht. Met andere woorden was de ouder bereikbaar en veilig voor het kind?

De natuurlijke uitreiking van kinderen stopt wanneer deze niet beantwoord wordt of onbetrouwbaar (b)lijkt. Pijnlijk en toch zo vertrouwd. Het kind leert ‘zo doen wij het, zo ben je loyaal, op deze manier pas je in onze (jouw) familie. De armenspieren laten letterlijk los en overtuigingen als  ‘ik moet het zelf/ alleen doen’, ‘ik neem altijd het voortouw en draag de verantwoordelijkheid’ en ‘mijn gevoel is onbetrouwbaar, ik vind mijn veiligheid in rationaliteit’, vinden hier o.a. hun oorsprong.

Ouders zijn zich hier doorgaans niet van bewust, zijn of voelen zich niet in staat om de uitreiking te beanwoorden en/ of de verbinding te herstellen. Zij hebben hun eigen imprint, hun eigen verwikkelingen en hebben vaak dezelfde dynamiek met hun ouders (de opa&oma van het kind en opa&oma met hun ouders enz). En zo herhaalt de pijn zich door de generaties heen. In psychotherapie spreken we van een onveilige hechting.

Hoe de imprint is geweest, is hoe de volwassene zich onbewust blijft verhouden tot de wereld waarin hij/ zij leeft, in de relaties en verhoudingen zoals vriendschappen, liefdesleven, ouderschap enz en in de omstandigheden en situaties die hij/ zij tegenkomt of overkomt. En ook bepaald de oorspronkelijke hechting de omgang met eigen verlangens, behoeftes, intimiteit en verbinding, verantwoordelijkheid, kwetsbaarheid, oordelen en meningen.

Hoe heb jij je gehecht? En hoe heb je je hierin aangepast en overleeft als kind? Wat is hiervan het effect op je leven, je relaties, je werk enz? Dmv een familie opstelling krijg je inzicht en ontdek je hoe je opnieuw kunt leren deze verbinding te maken waardoor je zult groeien in emotionele volwassenheid.  Opnieuw leren en ontdekken hoe het is om uit te reiken en je te verbinden met de wereld waarin je leeft. (en doorbreek je de  herhaling in jouw familiesysteem).