Leven is de weg van Oud naar Nieuw bewandelen
2022 is voorbij! Mijn eerste jaarwisseling als blogger zit erop. De laatste paar jaar heb ik -anders dan normaal- niet op het voorbije jaar teruggekeken. Maar Elke (en m’n scheurkalender) nodigden me er speciaal voor uit, waardoor ik in de vooravond van 31 december wel weer achterom heb gekeken. Niet door alle maanden na te gaan, zoals ik voorheen deed. Maar door 3 vragen al schrijvend te beantwoorden. En daarbij heb ik opnieuw ervaren dat mijn pen soms zijn eigen -mij verrassende- leven leidt.
De eerste 2 vragen had ik al van Elke meegekregen: Wat laat ik in het oude jaar? En 2: Wat neem ik mee naar het nieuwe jaar? Daar heb ik nog ’n nummer 3 aan vastgeplakt: Wat wil ik aan het nieuwe jaar toevoegen?
Over de eerste vraag heb ik niet hoeven nadenken. M’n giga kwaadheid en woede wilde ik achterlaten in 2022! Afgelopen maand heb ik vaker gemerkt hoezeer die boosheid op mezelf drukt. Als ’n boemerang bij me terugkomt. Ik heb de laatste weken regelmatig m’n hart gevoeld. Ook nu, nu ik de vorige zinnen opschrijf. Aleen al de woorden schrijven of denken werkt negatief op m’n fysiek door! Ik heb ze zo toegesproken: ‘Lieve kwaadheid en woede, ik wil jullie beide bedanken! Jullie hebben me, zo zie ik nu, op m’n onvrede willen wijzen. Mijn onvrede over mijn leven. Goed dat jullie ’t zo lang hebben volgehouden, want pas nu ik jullie schrijf, snap ik dat het nu aan mij is. Om helder te krijgen waarom en waarop jullie zo boos zijn. Zodat er eindelijk meer rust in mijn zijn, kan ontstaan. Meer positiviteit. En natuurlijk mogen jullie me aan m’n oren blijven trekken als ik terugschiet in die gewoonte. Maar dat mag dan wat zachter en rustiger gebeuren. Omdat ik nu alerter ben op jullie beide. En omdat ik maar ’n mens ben. Met al m’n fouten en oude en rare manieren van willen copen met allerlei lastige situaties. De vervolgstap is dan dat ik die rare manieren transformeer in nieuwe, constructievere technieken. Maar ik begin gewoon bij het begin. Wel fijn, lieve woede en kwaadheid. Fijn jullie doel te leren kennen. En héél fijn om ’n ander contact met jullie te gaan opbouwen!’
Wat ik meeneem? Over de jaargrens til? Ook dat is me meteen helder! Ik neem mijn grote creativiteit mee. Mijn muzikaliteit. Míj́n manier van dansen, en mijn humor. Mijn manier van contact leggen. Míj́n manier van doen. Ook al zitten daar vlekjes op. Is ’t verre van perfect. Ik neem mezélf mee! Met al mijn kwaliteiten én eigenaardigheden. M’n tekortkomingen én inzichten. M’n kleinheid én grootheid. M’n verlangens; helder én diep verstopt. Al m’n vergezichten en diepe wensen. Net zoals al m’n ‘ik-weet-het-nieten’! IK NEEM MEZELF MEE; de Vieve, die ik NU BEN!
En wat ik nieuw ga toevoegen? Dat gaat in 2023 vanzelf blijken. Zonder tussenkomst van wie dan ook! Hoewel … ik krijg van Elke altijd heel veel moois mee! En ik vertrouw ook wat meer op mezelf. En op het gloednieuwe jaar! En dus wil ik je bedanken, Oud Jaar! Voor wat je mij, ook op de laatste dag, hebt gebracht!
HAPPY NEW YEAR!
Liefs, Vieve