Het kleine meisje kan zich bang en alleen voelen. Vanaf een jonge leeftijd is ze gewend geraakt zich dan af te sluiten en ‘het’ alleen te doen. Ze heeft de overtuiging ontwikkeld dat ze eerst weer in staat moet zijn om ‘sterk’ te zijn, voor ze zich weer kan openstellen en in verbinding kan staan. Dat dat de veiligste weg is. Het is een kwetsbaarheid die zichzelf op deze manier beschermt en veiligstelt.
Moeder zijn
Paniek!
PANIEK! Wat te doen? We willen ervan af. Ervan weg. Direct rust ervaren en weg uit dit gevoel. Weg van de onrust en het ongewenste! Door het gevoel weg te drukken, te ontkennen of te negeren, ertegen te vechten of het af te keuren, proberen we de paniek op te lossen of de noodsituatie te overleven. En precies dát is wat het is: overleven. Een strategie die ons niet verder helpt. Wellicht voor heel even, maar niet op de lange termijn. Sterker nog: de paniek zal zich opnieuw laten zien, zich steeds steviger manifesteren.