Organisatiecoaching
We werken allemaal vanuit overtuigingen en patronen. Dat zorgt voor kaders, die ons houvast geven. Maar het creëert ook blinde vlekken.
Je bent van harte welkom voor een gratis vrijblijvend orienterend gesprek!
Persoonlijke coaching
Persoonlijke coaching stimuleert gedragspatronen om te buigen en stimuleert werken aan blijvend resultaat. Gevolg: ontwikkeling en persoonlijke groei.
Familie opstellingen
Een familieopstelling is een methode om meer helderheid te krijgen in jezelf. In je zijn. Hoe je functioneert. En in de problemen die je in je leven ervaart.
Over mij
Ik vind het belangrijk dat er een klik is met mij. Alleen dan kun je open zijn over de problemen die je ervaart. Daarom begin ik altijd met een vrijblijvend gesprek.
Blogs
Het leven Lijden of Leiden
Lijd jij of leid jij je leven? Of doe je het allebei?
En wat betekent dat eigenlijk? Wie leidt jou dan wanneer je lijdt?
Een thema wat naar voren kwam in de laatste opstellingsbijeenkomst.
Middels een familieopstelling word je je bewust van de ‘magische plek’ die je inneemt in jouw gezin van herkomst. Op deze plek ben je als vanzelf gegroeid doordat je als kind precies voelt wat er nodig is in het gezin, waar je ‘past’ binnen het gezin. Het is een onbewust ingenomen plek waarin je magischerwijs voelt wat je te doen hebt. Je hebt als het ware een functie, een rol in het gezin waardoor je je gehecht voelt. Omdat het nodig is. Ons onbewuste brein en zenuwstelsel, begrijpt dat het nodig is om te overleven. En precies dat is wat het is: Overleven door aan te passen, uit te reiken, van betekenis te zijn voor de ander (bijv voor je ouders), aan- en invoelen, inhouden of ondergaan. Hoewel dit vertrouwd voelt omdat het zo bekend is, ben je afhankelijk en gebonden. Onvrij dus en in zekere zin aan het lijden. Het is het nodig hier los van te komen om uiteindelijk je ‘vrije plek’ in te nemen en je leven werkelijk te kunnen leiden. Leiding te nemen en bewust te zijn van welke verantwoordelijkheid je te dragen hebt voor jezelf. Daarmee steeds kijken; wat raakt mij, waarin word ik getriggerd en wat voel ik? Hoe reageert mijn loyaliteitsgevoel hierop? Hoe kan ik dat verduren en mezelf toestaan vrij te zijn? En te ervaren IK ben degene op die ik heb gewacht.
Leven is de weg van Oud naar Nieuw bewandelen
2022 is voorbij! Mijn eerste jaarwisseling als blogger zit erop. De laatste paar jaar heb ik -anders dan normaal- niet op het voorbije jaar teruggekeken. Maar Elke (en m’n scheurkalender) nodigden me er speciaal voor uit, waardoor ik in de vooravond van 31 december wel weer achterom heb gekeken. Niet door alle maanden na te gaan, zoals ik voorheen deed. Maar door 3 vragen al schrijvend te beantwoorden. En daarbij heb ik opnieuw ervaren dat mijn pen soms zijn eigen -mij verrassende- leven leidt.
De eerste 2 vragen had ik al van Elke meegekregen: Wat laat ik in het oude jaar? En 2: Wat neem ik mee naar het nieuwe jaar? Daar heb ik nog ’n nummer 3 aan vastgeplakt: Wat wil ik aan het nieuwe jaar toevoegen?
Over de eerste vraag heb ik niet hoeven nadenken. M’n giga kwaadheid en woede wilde ik achterlaten in 2022! Afgelopen maand heb ik vaker gemerkt hoezeer die boosheid op mezelf drukt. Als ’n boemerang bij me terugkomt. Ik heb de laatste weken regelmatig m’n hart gevoeld. Ook nu, nu ik de vorige zinnen opschrijf. Aleen al de woorden schrijven of denken werkt negatief op m’n fysiek door! Ik heb ze zo toegesproken: ‘Lieve kwaadheid en woede, ik wil jullie beide bedanken! Jullie hebben me, zo zie ik nu, op m’n onvrede willen wijzen. Mijn onvrede over mijn leven. Goed dat jullie ’t zo lang hebben volgehouden, want pas nu ik jullie schrijf, snap ik dat het nu aan mij is. Om helder te krijgen waarom en waarop jullie zo boos zijn. Zodat er eindelijk meer rust in mijn zijn, kan ontstaan. Meer positiviteit. En natuurlijk mogen jullie me aan m’n oren blijven trekken als ik terugschiet in die gewoonte. Maar dat mag dan wat zachter en rustiger gebeuren. Omdat ik nu alerter ben op jullie beide. En omdat ik maar ’n mens ben. Met al m’n fouten en oude en rare manieren van willen copen met allerlei lastige situaties. De vervolgstap is dan dat ik die rare manieren transformeer in nieuwe, constructievere technieken. Maar ik begin gewoon bij het begin. Wel fijn, lieve woede en kwaadheid. Fijn jullie doel te leren kennen. En héél fijn om ’n ander contact met jullie te gaan opbouwen!’
Wat ik meeneem? Over de jaargrens til? Ook dat is me meteen helder! Ik neem mijn grote creativiteit mee. Mijn muzikaliteit. Míj́n manier van dansen, en mijn humor. Mijn manier van contact leggen. Míj́n manier van doen. Ook al zitten daar vlekjes op. Is ’t verre van perfect. Ik neem mezélf mee! Met al mijn kwaliteiten én eigenaardigheden. M’n tekortkomingen én inzichten. M’n kleinheid én grootheid. M’n verlangens; helder én diep verstopt. Al m’n vergezichten en diepe wensen. Net zoals al m’n ‘ik-weet-het-nieten’! IK NEEM MEZELF MEE; de Vieve, die ik NU BEN!
En wat ik nieuw ga toevoegen? Dat gaat in 2023 vanzelf blijken. Zonder tussenkomst van wie dan ook! Hoewel … ik krijg van Elke altijd heel veel moois mee! En ik vertrouw ook wat meer op mezelf. En op het gloednieuwe jaar! En dus wil ik je bedanken, Oud Jaar! Voor wat je mij, ook op de laatste dag, hebt gebracht!
HAPPY NEW YEAR!
Liefs, Vieve
Primaire en secundaire emoties
Primaire emoties worden ook reinigende emoties genoemd. Het zijn de zuiveren gevoelens van het kleine kind in jezelf. Het kind heeft zich in deze gevoelens niet altijd gezien of gehoord gevoeld. Hierdoor hebben deze gevoelens en emoties geen verbinding en (h)erkenning ervaren, waardoor ze niet konden bestaan. En we een secundaire emotie hebben ontwikkeld of overgenomen van wat we als kind hebben gezien en ervaren in onze omgeving.
plaats van ze weg te drukken, doorvoel je ze waardoor ze ‘oplossen’ en je ‘schoonmaken’ van binnen.
Primaire zijn korte en heftige gevoelens, die vaak niet langer dan 10 seconde tot 2 minuten duren.
Deze primaire gevoelens leren herkennen, kennen, ontdekken, woorden geven en leren duiden, vraagt moed, vertrouwen, veiligheid, aandacht, nabijheid, oordeelloos-zijn, rust en geduld. Waar in mijn lichaam voel ik dat dan? Daar bij blijven, is spannend omdat het vroeger bedreigend was en we nog steeds voelen: onbekend maakt onbemind. We blijven er het liefst van weg, sluiten ze zelfs uit, hopen dat deze gevoelens zich nooit laten zien en denken dat we dan gelukkig zijn. Of komen er moeilijk bij, kunnen niet of moeilijk bij het ervaren van dit gevoel omdat ons fysieke gestel, ons neurologisch systeem en zenuwstelsel ze beschermen. Vroeg geleerd en daarmee goed getraind.
Secundaire emoties of gevoelens zijn de emoties die voor de primaire gevoelens of emoties gaan staan, ze als het ware beschermen. We hebben ze ontwikkeld vanuit onze overleving. Nagedaan, gecopieerd of aangeleerd in een poging om in contact te komen, te blijven of te zijn met onze buitenwereld, met de mensen om ons heen. Ons te verhouden opdat we gezien worden, gewaardeerd, erkend worden, gezien voelen. Dat is meestal een onbewuste reactie, een automatische bescherming. Je wordt bijvoorbeeld boos omdat je je in de steek gelaten voelt. Of je voelt je verdrietig omdat je bang bent.
Het is ons overlevingsmechanisme dat ons behoed voor verlating, afwijzing, veroordeling of verlaten worden; Onze primaire gevoelens die vaak te groot of te pijnlijk zijn. Het is dan makkelijker boos te zijn, dan je kwetsuur te voelen.
En wat is dat overlevingsmechanisme snel en behendig! Een bekwame waakhond die zijn vak goed kent en bescherming ziet als zijn hoogste doel. Hoog-sensitief en alert, flexibel en snel, waardoor we vaak niet herkennen dat deze emoties niet de oorspronkelijke zijn.
Secundaire emoties zijn langdurig en kunnen uren, dagen, maanden en zelfs jaren duren. Dat komt omdat ze niet schoonmaken, niet de kern zijn en ze dus niet opruimen. Het kan dus soms lijken dat je je emoties en gevoelens laat zien en zijn terwijl je onbewust niet bij je primaire emoties en gevoelens komt.
In coaching leer je jouw primaire gevoelens en emoties kennen.
Maar waarom zou je dat willen? Wat levert het je op? Wanneer je alleen vanuit je secundaire emoties blijft leven, blijf je in rondjes lopen, herhaal je wat je vroeg hebt geleerd. Uiteindelijk loop je leeg…
Wil jij fris, vitaal en vanuit jouw eigen levensenergie leven? En wil je daarbij ondersteund worden in een veilige setting met professionele begeleiding? Dan nodig ik je van harte uit voor een gratis kennismakingsgesprek.
Meld je aan via het formulier op : www.elkecoaching.nl
Leven is mijn waarde gaan zien
Ik luister naar Corinne Bailey Rae’s Like a Star met tranen in m’n ogen. Omdat de rust, zachtheid en traagheid van dat lied me raken; zó onvoorstelbaar moe voel ik me. Zo niet te beschrijven voorbij al m’n grenzen. Eerder naar bed gaan … Dat krijg ik er maar niet in. Hoewel … Ik zou nu graag in bed kruipen en me door ’t geluid van de stiller wordende natuur zachtjes in slaap laten wiegen. ’n Heerlijk diepe slaap. Maar de realiteit is voorbij denderend verkeer. Drukte ook in m’n huis: ’n matras in de gang, stapels spullen om uit te zoeken, uitpuilende kastjes. ’t Stoort me mateloos. Ik wil ’t opgeruimd hebben! M’n hele huis! Maar ’t gaat zo langzaam. Vanwege de herinneringen.
Ligt daarin de oplossing? Gewoon loslaten? Deze vragen roepen nieuwe tranen op. Waarom pijnig ik mezelf toch door alles zo gróndig te willen doen? De tijd die dat kost! Waarom niet ‘blind’ ’n stapel troep weggooien? Uit m’n huis! Uit m’n leven! Nieuwe ruimte scheppend!
Maarten (46) vader van 2 tieners en weduwnaar sinds 2,5 jaar
'Jullie cursus is in alle opzichten goed doordacht en evenwichtig. De lesstof inzichtelijk en compact, de illustraties zijn verhelderend. Jullie warme manier van zijn en jullie vermogen om zowel lotgenoot als begeleider te zijn, zorgt voor veiligheid en verbinding. De dagelijkse opening met kaarsenvoor en foto's van onze dierbaren is fijn en liet me meteen thuis voelen. Jullie werkwijze is kalm en respectvol en tegelijk confronterend en inzichtelijk. Jullie geven ruimte om te leren van elkaar , te spiegelen aan elkaar, verhalen, perspectieven en ervaringen delen. Tegelijk dagen jullie uit om verder te kijken, dieper te graven ente ervaren zonder te (over)analyseren. De zesdaagse is in alle opzichten een rijke ervaring. Ik gun dit ieder ouder die zijn of haar partner verloren heeft.'
Ik heb geleerd om vanuit mijn gevoel te handelen en te acteren. Wat ik vroeger vanuit mijn hoofd deed doe ik nu vanuit mijn gevoel en wanneer het niet goed voelt, doe ik het niet!
Ik ben geleidelijk aan steeds meer bij mijn gevoel gekomen en heb geleerd meer naar de mens te kijken, heb meer inleving en ben minder zakelijk geworden.
Ik heb geleerd te herkennen wanneer ik mijn gevoel vooral rationeel benader. Ik kan nu mijn gevoel toelaten waardoor ik veel meer rust kan vinden.
Oude patronen loslaten, is niet altijd een feest; dat kan echt pijnlijk zijn. Maar hoe bijzonder is het om te merken dat die pijn ineens in kracht kan veranderen?!
"Ik ben vooral veel bewuster en eerlijker naar mezelf toe bij het nemen van beslissingen. Wil ik het daadwerkelijk of kies ik voor de kortste weg of is het een vlucht, dit komt vrijwel dagelijks terug"